Dorota

Witam

Miałam okazje porozmawiać z Panem w piątek przez telefon.

Z zaskoczeniem i przerażeniem jednocześnie stwierdziłam, że w zasadzie wszystko, co Pan mówi jest prawdą.

Trudno jest uwierzyć, że może być człowiek- obcy człowiek, który rozumie to, co się czuje a czego innym nie jest się w stanie wytłumaczyć.

Większość mojego życia poświęcam myśleniu jakby tu zrobić żeby było dobrze i żeby odnaleźć szczęście. Miał Pan racje – jestem uśmiechnięta – po to żeby zakryć to, co jest w środku.

I teraz chyba uwierzyłam, że może mi Pan pomóc?

Z poważaniem

Dorota